China 4
Vandaag gaan we naar een hutong. Een hutong is een oud deel van de stad waarvan er nu een aantal gepreserveerd worden. Vroeger waren er alleen hutongs. Voor de Olympische Spelen is een groot aantal afgebroken en vervangen door hoogbouw. Veel mensen werden uit hun huis gezet en kregen daarvoor een kleine vergoeding waar ze niet veel mee konden want de nieuwe flats waren niet betaalbaar voor ze. In China kan dit, bij ons is dit ondenkbaar. Men denkt bij ons aan individuele mensenrechten, daar aan collectieve waar ook wat voor valt te zeggen. Rijken hebben tegenwoordig een pied à terre in de hutong omdat het blijkbaar erg aantrekkelijk is; wellicht vanwege het sociale leven daar.
|
|
|
Wij hadden een vrouw als `chauffeur´ |
|
`Arme vrouw`, dacht ik tot ik dit zag |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Het leven in de hutong speelt zich ook veel op straat af. Er is vaak geen eigen toilet, water en douche. Daarvoor zijn openbare ruimtes. De oude toiletruimtes hadden ook geen stromend water en je kon ze vinden door op de lucht af te gaan. Na 2008 is dit verbeterd.
Hutong is eigenlijk Mongools voor waterbron. Deze hutong is al 400 jaar oud. In deze wijken wordt al veel gerenoveerd. Je ziet erg veel grijs maar er komen nu meer kleuren. Kleuren mochten vroeger niet, die waren voorbehouden aan de keizer. Bij de deur kun je al zien wat voor mensen er wonen; gewone, arme mensen hebben geen balk boven de deur, rijken hebben er twee en ambtenaren hebben vier balken boven de deur. |
|
|
|
|
|
|
|
|
We gingen op bezoek bij Mrs. Wong en Mr. Moo, een getrouwd en gepensioneerd stel. Het huis is zo’n 100 jaar oud en er leven 3 families sinds 1958 rond de binnenplaats. Er zijn 3 kamers. Een grote kamer is in tweeën gedeeld door een boog en dan noemen ze het 2 kamers en er is een slaapkamer. Verder hebben ze een keukentje met stromend water en zelfs een toilet. |
|
|
|
|
Rond deze binnenplaats wonen 3 gezinnen |
|
|
Oorspronkelijk gebruikte men overal kolen voor maar er is nu verplicht elektriciteitsverbruik, ook voor de verwarming. De overheid subsidieert 70% omdat het anders niet te betalen is. Je ziet veel bekabeling boven de grond maar steeds meer verdwijnt onder de grond |
Binnen bij Mrs. Wong. Dit zijn 2 kamers. |
|
|
In deze hutong wonen 50.000 mensen en het is een van de oudste. Er zijn er 114 maar deze ligt gunstig t.o.v. het centrum. We liepen er ook nog even rond op de markt.
|
|
|
De kapper werkt buiten |
|
Groentenmarkt in de hutong |
|
|
|
Rijstebroodjes stomen |
|
Keukentje |
Nu op naar het zomerpaleis dat speciaal bedoeld was voor de keizer. Later was dit het domicilie van de Dragon Lady. De keizer had een aantal concubines maar de latere keizerin, The Dragon Lady, was nog nooit uitgekozen. Zij kocht een eunuch om zodat hij haar naam midden op het stokje onder aandacht van de keizer werd gebracht. Later kocht ze de eunuch weer om. Hij hielp mee de keizer naar de tuin te lokken. Zij had een mooie stem en zong. De keizer werd aangelokt door het gezang en het gevolg was een zoon die echter al vroeg stierf. Zij bracht de keizer om het leven en schoof een neefje naar voren.
Zij regeerde vanuit het zomerpaleis en souffleerde het neefje van achter de gordijnen. Hij was echter een succes en ze liet hem opsluiten. Er waren geen ramen en de deur werd dichtgemetseld zodat er geen concubines naar binnen konden. |
|
|
In de eerste sectie van het paleis vallen meteen de vijf rotsen op. Vier rotsen symboliseren de seizoenen, de vijfde rots is een heel grote met de naam “Geldverspilling”. Ze moest en zou de rots daar hebben. Deze paste niet door de poort die speciaal moest worden afgebroken en herbouwd. In geld verspillen was ze erg goed, ze was ook niet erg geliefd. In een van de gebouwen staat de troon met daarachter een spiegel met veel woorden. Het zijn allemaal herhalingen: Lang Leven en Lange reis. Voor het gebouw een feniks (keizerin) en een draak (keizer). Aan de andere kant staan beelden van de leeuw, os, draak en hert. Zij moeten met hun eigenschappen de geesten weren. Zoals overal bij de belangrijke gebouwen zie je een soort theepotten van brons. Daarin werd wierook gebrand vanwege de geur.
|
|
|
Zonde van het geld |
|
Wierook branden |
|
|
|
Achter deze troon zie je de spiegel met de herhalende tekst |
|
In de verte zien we een toren die bedoeld was voor de moeder van de Dragon Lady. Zij aanbad daar Boeddha en vierde daar haar feesten.
Als je over een lang overdekt pad loopt, zie je prachtige beschilderingen; er zijn er wel 40 .000. het pad is 700 m lang. In het midden passeer je de ingang van de toren en aan het eind kom je bij een marmeren boot. Zij heeft die laten bouwen met geld dat voor de oorlog bedoeld was. De oorlog is dan ook verloren.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De drakenboot van marmer kostte zoveel dat de oorlog verloren werd door een gebrek aan geld |
Als je over het meer uitkijkt zie je een brug met 2x9 bogen. Voor de Chinezen is 2x9 blijkbaar 17, want zoveel bogen telde ik. Maar bedoeld wordt dat er één grote boog in het midden staat en als je van buiten naar binnen telt is het telkens de 9e. De Chinese fantasie zegt ons ook dat je een schildpad moet zien. Het eiland is het lijf en de brug is de nek. De brug is 150 meter lang en je ziet er meer dan 500 verschillende leeuwen.
|
|
|
|
|
|
Voordat we een boottocht met een drakenboot over het meer gingen maken, werd het toilet nog bezocht. Lucia stond in een lange rij met hurktoiletten dus gingen de Chinese dames maar met zijn drieën naar een zo’n toilet. Ikzelf ging naar het invalidentoilet, dat is een gewone pot. De deur kan niet op slot dus kwam er af en toe iemand binnen. Trouwens, ze zitten toch vaak met de deur open. Soms kan het niet anders omdat de deur van het toilet bijna tegen de pot sluit, zelfs in het hotel. |
|
|
Na het zomerpaleis begaven we ons naar het station. De bagage was al separaat gestuurd met een andere trein. Die zou de volgende dag in het hotel bezorgd worden. Eerst dineren. We liepen langs allerlei eettentjes buiten waar gekookt en gebraden werd dat het een lieve lust was. Er stonden tafels, banken en stoelen en mensen zaten buiten te eten.
Daarna begaven we ons naar het station waar Cindy, de Chinese gids, ervoor zorgde dat we alvast naar de trein konden. Deze enorme lange nachttrein zou ons naar het 1200 km verder gelegen Xi’an brengen. Vanaf het begin kon je het einde niet eens zien.
|